Persbericht

‘De gemiste kans van... DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal’

Topsport met een glimlach. Het is in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw eens in de veertien dagen in het weekend te vinden bij de voetbalverenigingen DFC, EBOH of Emma. Met 7.000 tot 10.000 Dordtenaren als luidruchtige getuigen langs de lijn. Met supporters zittend of staand op wankele tribunes of zelf meegenomen aardappelkistjes. In het boek ‘De gemiste kans van... DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal’ wordt er nader op ingegaan. In 29 hoofdstukken met ruim 250 pagina’s aan tekst en illustraties.

De hoofdrollen zijn hierbij weggelegd voor de spelers van de drie Dordtse clubs en... ene mijnheer Jan van der Dussen, een burgemeester uit het oosten des lands die na zijn periode in Hengelo in Dordrecht terecht is gekomen. DFC, EBOH en Emma behoren dan tot de top van het Nederlandse voetbal, de huidige eredivisie. Met spelers als doelman Wim van der Vliet, Jan Advocaat, Kees Mijnders, Koos Schaap, Jan de Jager, Ries Fok, Arie Hegemans, Bas Hijbeek, Wim van der Starre, Freek, Janus, Wim en Cor van der Gijp in de gelederen. Er zijn ook vier voetballers, die zowel voor DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal hebben gespeeld. Twee ervan zijn zelfs broers: Henk en Leen de Visser. De anderen? Dick de Boeff en de minder bekende Kees de Jager, een voetballer uit Sliedrecht. Het is tijdens de hoogtijdagen van het Dordtse voetbal, want ook de clubs Fluks en ODS waren gevreesde en gewaardeerde tegenstanders. Alleen op een niveautje lager.

Dat er met al dat talent nooit een landstitel in Dordrecht is beland, mag als een gemiste kans worden beschouwd. Al was Emma er een keer heel dichtbij. Het was op het gemeentelijk Sportpark louter en alleen te wijten aan het noodlot dat de club plotseling ten deel viel, dat het nooit zover is gekomen. Misschien ook doordat er in 1955 ook niet al te best met het idee, de suggestie van burgemeester Jan van der Dussen werd omgegaan om DFC, EBOH en Emma samen te smelten tot één vereniging: een Dordrecht FC. De sentimenten die daarbij aan de boorden van de Merwede kwamen bovendrijven, worden in het boek ‘De gemiste kans van... DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal’ door sportjournalist Peter de Roo uitgebreid besproken. Al ruim veertig jaar is hij op en rond de Dordtse voetbalvelden te vinden. In zijn beginperiode voor het Dagblad De Dordtenaar, later als freelance verslaggever voor het Rotterdams Nieuwsblad, Het Vrije Volk, het ANP, Rotterdams Dagblad en Voetbal International.

Zonder de waarheid geweld aan te doen, komt ook de geschiedenis van de drie Dordtse clubs ter sprake. De arrogantie en kapsones van DFC, de malversaties die bij EBOH en Emma aan het licht komen; de vele keren dat er bij de Dordtse clubs van bestuur wordt gewisseld. Speciale aandacht in ‘De gemiste kans van... DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal’ gaat uit naar de boegbeelden bij de clubs: Piet Punt, Koos Schaap, Jan Klijnjan en Wim de Kreek bij DFC, Wim Broere, Ries Fok, Bas Hijbeek, Arie Schoon en Wietse Smid bij EBOH en Wim van der Starre met de familie Van der Gijp bij Emma, met uiteindelijk de teloorgang van de drie Dordtse clubs in het betaald voetbal. DFC als laatste in 1972. Dat roept de vraag op, wat als burgemeester Jan van der Dussen in 1955 zijn zin had gekregen? Misschien dat het betaald voetbal in Dordrecht er nu veel beter had voorgestaan. Het boek ‘De gemiste kans van... DFC, EBOH en Emma in het betaald voetbal’ is voor 19,95 euro te koop en te bestellen via de website dordtsebestseller.nl van boekhandel Vos & Van der Leer. Andere boeken die onder de naam van Peter de Roo verschenen, zijn: DFC Honderd Jaar, het Samson voetbaljaarboek (1984-1985), Dordrecht, zoals het was: Sport in Dordt en Achttien Dordtse Oranjehemden en... bijzondere trainers.

Deel dit met je vrienden!