SC Emma herstelt zich na slap begin maar komt niet verder dan gelijkspel

Het duel tussen de derdeklassers SC Emma en Irene’58 uit Den Hout (Oosterhout) kende vanmiddag wat betreft de Dordtse thuisploeg twee gezichten. Een in het eerste half uur ongeïnspireerd en ongekend matig opererend Emma dat zodoende een gepeperde rekening kreeg in de vorm van een 0-2 achterstand. Na de hervatting een weer gemotiveerde thuisploeg die zich prima revancheerde voor de ronduit zwakke openingsfase. Met gewaagd maar zelfverzekerd aanvalsspel kantelde Emma het zodoende weer enerverende treffen dat uiteindelijk onbeslist eindigde (2-2). In de slotfase was Emma zelfs dichtbij de volle buit. Al vond trainer Roy de Bruin, verwijzend naar het optreden van zijn ploeg in de eerste dertig minuten, de uitslag niet onterecht.

Kennelijk houdt Emma, dat vandaag vaste waarden als Thomas VIgelius (geschorst) en Maikel Steenbakker (geblesseerd) node miste, ervan regelmatig op het slappe koord te dansen. In het vorige seizoen, dat Emma promotie naar de derde klas opleverde, kwam het in diverse duels door gebrek aan concentratie vaak al vroeg op een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand. Om vervolgens aan een wederopstanding te beginnen die dan vervolgens drie winstpunten opleverde.

Vandaag had dit suspense-achtige scenario zich opnieuw kunnen afspelen. ”Er zat in de beginfase geen beleving in ons spel. Eigenlijk schandalig zoals wij op 0-2 achterstand kwamen”, analyseerde Roy de Bruin na afloop terecht met een kritische meetlat. Hij zag gelukkig zijn ploeg zich daarna revancheren voor het zielloze optreden. De fraaie aansluitingstreffer kort voor rust gaf Emma een extra broodnodig scheutje (mentale) energie.

Gretig en doelbewust begon de thuisploeg aan het tweede bedrijf. Routinier Johan Versluis kreeg een nadrukkelijker dirigerende rol op het middenveld. Het resultaat was dat Emma domineerde, kansen creëerde maar toch niet verder kwam dan de 2-2. Die gelijkmaker viel halverwege de tweede helft uit een door Michel van Pelt feilloos genomen strafschop. Michel tekende ook al voor de 1-2 na knap voorbereidend werk van Ernest Ak en Shendro Cristina. Dit trio legde op de kleine ruimte een geweldige driehoekscombinatie op de drassige grasmat met de belangrijke aansluitingstreffer als bekroning.

Met zijn twee goals ontpopte Michel van Pelt zich andermaal tot - zoals de Engelsen dat tegenwoordig noemen - ‘king of the match’. Michel bleef zoals gewoonlijk na afloop nuchter over alle loftuitingen. “Op hoeveel goals ik dit seizoen sta? Ik hou dat niet bij”.

In het eerste half uur ging er (ook organisatorisch) veel mis bij de thuisploeg wat resulteerde in een terechte 0-2 achterstand. Een na rust herboren of in elk geval weer klaarwakker Emma kreeg kort voor tijd een unieke mogelijkheid zich alsnog met drie punten te verrijken. De knap gelanceerde Antonio Manzanares verscheen in vrije positie voor de Irene-doelman die de inzet evenwel fraai tot hoekschop kon verwerken. Die keeper was zonder meer dé uitblinker bij Irene’58 met diverse knappe reddingen. Zijn Emma-collega Tom van der Leer haalde ook een hoog rapportcijfer, zij het dat hij vooral na rust minder zwaar werk kreeg te verstouwen dan zijn broeder aan de overzijde.

©Fred van Dongen

Deel dit met je vrienden!